Maandag 17 juni

Om even voor half negen, meldden de eerste leerlingen van groep 8 zich bij school. En daarna drupten de anderen langzaam binnen. De meesten waren er ruim voor kwart voor negen en toen ook Daresh arriveerde, kon geconstateerd worden dat iedereen er was.
 

Ook de ouders waren in grote getale gekomen om hun kroost uit te zwaaien. Het wachten was op de bus. Enigszins zenuwachtig begonnen de leerkrachten te twijfelen aan het tijdstip en de datum waarop het vervoersmiddel gereserveerd was. Gelukkig kwam even na negen het verlossende telefoontje; de bus stond bij Wateringen in de file, en het zag er naar uit dat die file nog wel even aan zou houden. De kinderen leken niet echt hinder te hebben van de vertraging. Ze zaten genoeglijk in groepjes en praatten de tijd vol met het uitspreken van hooggespannen verwachtingen voor de komende dagen. De ouders kwamen gezellig naar binnen en konden zich van koffie en thee voorzien.
 

Rond half tien kwam de bus in zicht en met vereende krachten werden de koffers, tassen, knuffels, kilo’s snoep en een verdwaald hoofdkussen de bus in gesjouwd. Ook de grote hoeveelheid kratten die juf Rebecca, juf Josje en juf Marga afgelopen vrijdag op inhoud gecontroleerd hadden, werd zonder veel gemor naar de bus gebracht.
 

Om kwart voor tien, na een innig afscheid van de nu toch wat zenuwachtige ouders (er was geen ontkennen meer aan hun kind zou voor 4 dagen weggaan), en toen ook Daresh de bus in klom, kon de reis naar Gorssel beginnen. De kinderen werden uitgezwaaid door hun ouders en alle kinderen en leerkrachten van school.
 

De weg naar Gorssel verliep voorspoedig. De bus werd natuurlijk ingehaald door meester Hans en juf Marga, die met hun eigen auto onderweg waren, maar arriveerde iets na half twaalf bij De Kleine Haar.
 

Voor De Kleine Haar ligt een met een beukenhaag omringd grasveldje. Dit terras met tuinstoelen en parasols was de locatie waar de leerlingen hun meegebrachte lunchpakketje konden nuttigen.  Sommige kinderen gingen toen het eten op was een spelletje spelen, terwijl anderen hun lunchpakket aanvulden met de meegebrachte snoepwaren. Kymanya ging rond met pistachenootjes en Lucas had voor de juffen en meesters nog wat koeken over. Matthijs en Arno trokken zich een beetje terug van de anderen en speelden een spelletje schaak.
 

Toen alles was verorberd en de resten van een overvloedige maaltijd waren opgeruimd (wat is het soms moeilijk om je lege broodzak en het bakje van je drinken in de prullenbak te gooien!), kregen alle aanwezigen een rondleiding over het terrein. Meester Micha, die al jaren op De Kleine Haar komt, kent alle ins en outs van het terrein. Langs de schuur met fietsen, over het voetbalveld naar het bos. In het bos kwam Amber in een onvrijwillige botsing met de tak van een  boom, wat haar een bloedneus opleverde, die snel gestelpt werd met een papieren zakdoekje uit de rugzak van juf Josje.
 

Het laatste punt van interesse, waren de huisjes, die nog een grondige schoonmaakbeurt ondergingen, en waar we dus nog niet in mochten.
 

Na de rondleiding ging iedereen zich opmaken voor de traditionele speurtocht. Deze vindt altijd plaats op de eerste middag van het kamp.
 

Sommige kinderen hadden hiervoor nog iets nodig uit hun koffer en omdat we die tijdelijk geparkeerd hadden  in de grote zaal van De Kleine Haar was iedereen daar aanwezig. Vol spanning werd er gekeken naar de koffer van Jurre.  Wat zou daar wel niet voor bijzonders inzitten. Vast niet alleen een handdoek, sokken en onderbroeken, want de koffer was voorzien van een professioneel slot, met een echte geheime code. Nu denkt u vast dat Jurre die code vergeten was en dat de koffer daarom niet open wilde, maar dat was beslist niet het geval. Jurre kende de code, maar wat hij ook probeerde, het professionele slot wilde niet reageren op de correct ingevoerde code.
 

Arme Jurre zag zich al de hele week in dezelfde broek en trui rondlopen en begon zich ook ernstig zorgen te maken over zijn sokken en ondergoed. Gelukkig toonde meester Micha zich een meester-inbreker en met behulp van een sleutel, pen en een beetje brute kracht, ging de koffer na tien minuten toch open. Na een korte blik op de inhoud van de koffer, constateerden de omstanders dat er zich geen buitengewone zaken in de koffer van Jurre bevonden en ging iedereen op zoek naar een fiets, die hen naar het startpunt van de speurtocht zou brengen. Juf Josje en juf Marga zochten ondertussen de benodigdheden voor de speurtocht bij elkaar. Ze namen pijlen, opdrachtenkaarten, invulbladen, pennen en snoepjes mee.
 

Na een klein kwartiertje fietsen, kwamen we bij een bankje in het bos, vanwaar de speurtocht altijd begint. Meester Hans en meester Micha gingen op de tandem de speurtocht uitzetten en raapten de onderdelen bij elkaar. Helaas, juf Rebecca bevond zich in Zoetermeer en als zij iets bij elkaar zocht, kon je er voor 100% van uitgaan dat alles er was. Die 100% bleek voor juf Josje en Marga toch iets te hoog gegrepen, want die hadden toch echt vergeten de ‘goede’punaises mee te nemen.
 

Arno en juf Marga redden het feest door snel terug te gaan naar de Kleine Haar en daar punaises op te zoeken.
 

In groepjes van 4 gingen de kinderen de speurtocht lopen en met sterke verhalen kwamen ze terug. Er was een spookhuis gevonden op de route (dat bleek het theehuis te zijn waar vroeger de verwende dames van het landgoed hun schilderijen maakten), en ze werden belaagd door wilde dieren. Mocht u daarbij denken aan wilde zwijnen of herten, dan heeft u het mis, want het  groepje van Sayenna was op de vlucht geslagen voor een muis en een pad. Sommige groepjes waren door wandelaars in het bos geholpen bij het oplossen van een spreekwoorden-vraag. Deze wandelaars schakelden hun 4G in en vonden het goede antwoord. Sommige groepjes bedachten zelf een spreekwoord en kwamen op de proppen met: Een zwaluw valt niet ver van de boom” en “Eén appel maakt nog geen zomer”.
 

Best vermoeid fietsten de kinderen weer terug naar De Kleine Haar, waar ze hun bedden moesten opmaken en hun huisje konden verkennen. Best wel een ding, om een dekbed in een hoes te krijgen en om je bed op te maken met een onderlaken, waar geen elastiek in de hoeken zit.
 

Om zes uur gingen we eten. De eetzaal bleek een grondige opknapbeurt gehad te hebben en er stonden nieuwe tafels en stoelen.
 

Op het buffet stond pasta met een rode vleessaus, gebakken groente en een salade. Meester Hans en Micha deelden de porties uit en tafel voor tafel kon zich bij hen melden. Sommige kinderen hadden zoveel honger, dat zij zich meldden voor een tweede portie, terwijl meester Micha nog niet eens voor zichzelf had opgeschept. Vooral Wout, maakte een uitgehongerde indruk.
 

Lemay verdenken we ervan dat zij Griekse voorouders heeft. Zij genoot zo van de maaltijd en de ambiance dat ze in een spontaan gebaar haar bord op de grond in stukken liet vallen. (Nee, ze zong niet ondertussen een liedje uit Zorba de Griek). Helaas was ze wel vergeten dat haar Griekse voorouders deze gewoonte pas uitvoeren als hun bord leeg is. Grote scherven van haar bord lagen in een rood plasje van saus, waarop de champignons dobberden. Er was genoeg te eten, dus nadat de rommel was opgeruimd, kon ze een nieuw bord laten vullen door meester Micha.
 

Na een heerlijk toetje, mochten de kinderen, als ze hun tafel net zo achterlieten als ze hem gevonden hadden, zich een poosje zelf vermaken op het veld voor de huisjes.
 

Rond acht uur zochten alle kinderen hun fiets weer op. Er stond Levend Stratego op het programma en dat vindt plaats in het bos, zo’n tien minuten fietsen van De Kleine Haar. De medicijntas ging mee, alle kinderen trokken dichte schoenen, een lange broek en een trui met lange mouwen aan, om insectenbeten tegen te gaan en vol goede moed vertrok de groep naar de plek waar het spel zou beginnen.
 

Helaas, juf Rebecca bevond zich niet in Gorssel. Als zij iets bij elkaar zocht, kon je er voor 100% van uitgaan dat alles er was. Die 100% bleek voor juf Josje en de beide meesters toch iets te hoog gegrepen, want die hadden toch echt vergeten het spel mee te nemen.
 

Juf Josje en Arno (tweede keer vandaag) redden het feest door snel terug te gaan naar de Kleine Haar en daar het spel te zoeken, zodat het echt van start kon gaan. Nadat juf Josje en Arno het feest hadden gered door het spel op te halen en snel terug te fietsen, kon de strijd beginnen. De indeling van de instructiegroepen werd gebruikt om 2 strijdende partijen te formeren. De blauwe partij stond onder de bezielende leiding van juf Josje (want ja, u weet het al, juf Rebecca was er niet bij) terwijl de rode partij tactische aanwijzingen kreeg van meester Micha en meester Hans. Dat slagkracht niet altijd door mankracht wordt bepaald, maar door vernuft bleek wel uit de uitslag van de strijd; maar liefst 3 keer behaalde het blauwe team (ja, die zonder juf Rebecca) een klinkende overwinning. Bloedfanatiek waren de meeste leerlingen, hoewel sommige zich per ongeluk bij de verkeerde partij aansloten (nee, we zullen geen namen noemen), met als gevolg dat zij door hun eigen team steeds afgetikt werden. Het bleek ook een goed werkende tactiek om je als vlaggendrager te verstoppen onder braamstruiken, ontdekte Jayla Zegveld.

Behoorlijk uitgeteld en vermoeid van een dag buiten doorbrengen en wellicht ook van het zonder enig richtingsgevoel rondrennen op het Stratego-slagveld, kwamen de kinderen bij het kamphuis terug.
 

Tijdens het douchen en klaarmaken voor een welverdiende nachtrust, deden veel kinderen weer  nieuwe energie op, wat erin resulteerde dat het nog lang onrustig was in de huisjes van de Kleine Haar. Er moesten nog zakken chips worden verorberd, snoep brandde in de rugzakken en er moesten nog verschillende bezoekjes afgelegd worden aan buurhuisjes. Eldem had nog niet door dat alle huisjes hetzelfde ingericht waren en vroeg de dames van huisje 2 om een kleine rondleiding.

Rond half één werd de kinderen te verstaan gegeven dat het echt tijd was om te gaan slapen. In de meeste huisjes vertrokken de kinderen daarop gehoorzaam naar dromenland.Het verhaal gaat echter wel, dat de bewoners van huisje 5 rond twee uur last kregen van een klopgeest, die zich in huisje 6 scheen te bevinden.

Klik voor de foto's hieronder