Maandag 17 juni 2024
Vanochtend een schoolplein vol blije en soms wat gespannen gezichten. In de klas waren vooral de afkickverschijnselen van de telefoon het onderwerp van gesprek. Toen een aantal kinderen een ‘ouderwetse’ digitale camera tevoorschijn haalden, werden deze bewonderd alsof het de nieuwste IPhone was.
Thomas had nog even een momentje van paniek. Hij was zijn broodtrommel vergeten. Geen probleem, iedereen bood zijn of haar eten en drinken aan. Toch moet die lunch van Thomas erg lekker zijn geweest, want hij stond er op dat zijn moeder even heen en weer fietste. Zo geschiedde en nadat ook deze lunch de bus in geladen was, vertrok de bus naar Gorssel.
Zelden hebben we zo’n gemoedelijke busreis meegemaakt.
De één deed zelf een spelletje, anderen maakten tekeningen, er werd gelezen en er werden ook snode plannen gesmeed. Kortom, er was volop gezelligheid. De meesters en de juf namen het er van en pakten nog even hun rust.
Na een hele voorspoedige reis kwamen we al lekker op tijd aan in Gorssel. Dat was helemaal niet erg, want de zon was ook al gearriveerd. We hebben dan ook heerlijk op het veld gezeten en gespeeld. Na een uitgebreide rondleiding van meester Micha, over het kampterrein konden de leerlingen hun spullen naar de huisjes brengen. De jongens bezetten huisje 1 en 2 en de meiden zijn verdeeld over huisje 5 t/m 7. De meesters en juffen zitten daar strategisch tussenin.
Zo werd het de hoogste tijd om de bedden op te maken. Voor de leiding één van de meest vermakelijke momenten van de week.
Bij het betreden van huisje 7 waren de contrasten in emoties goed voelbaar. Er was wanhoop en triomf. Aïcha had binnen twee minuten een militair strak opgemaakt bed, maar voor Roksana en Alin leek dit een onmogelijke opgave. Na een lesje hoeslakens, dekbedovertrekken en overige obstakels waren ook deze dames klaar om te gaan spelen. In de andere huisjes ging het er ongeveer hetzelfde aan toe. Bij de één ging het vloeiend, bij de ander kostte het wat meer moeite. Beste ouders, wij kunnen u het heugelijke nieuws mededelen dat alle kinderen vanaf nu zelf hun bed op kunnen maken.
Tijd voor wat vrije tijd op het kampterrein. Tommie en Lizz startten gezamenlijk een tafeltenniscompetitie tegen juf Ilonka. Beide wedstrijden werden glansrijk door juf Ilonka gewonnen. Zij vierde deze overwinning door een ritje op de tokkelbaan.
De kinderen speelden heerlijk buiten.
Tijn had dit weekend een gezellig weekend met onprettige afloop. Een gebroken pink! Een fietsstuur vasthouden is dan ook niet mogelijk. Geen probleem, op De kleine haar stond een tandem voor hem klaar. Met meester Sven als stuur en Tijn als motor kwamen ze razendsnel aan in het bos.
Daar vertrokken de meesters om een speurtocht uit te zetten. Timothy had de voetbal mee en dus vermaakten de kinderen zich prima tot de eerste groepjes konden vertrekken.
Daisy heeft een knieblessure en dus wierp zij zich op tot persoonlijk assistente van juf Josje. Samen de antwoordenborden in orde maken was erg gezellig. Maar waar juf Josje genoot van het parkbankje, was Daisy wel toe aan meer actie en dus besloot zij ook mee te gaan met de speurtocht.
Groepje 1 vertrok vol goede zin. De opdracht was dan ook simpel: Volg de pijlen, beantwoord de vragen en kom weer bij de groep terug. Elke tien minuten vertrok er een groepje. Na een tijdje ontving juf Josje een foto van meester Micha. Het befaamde, maar al jaren gammele, bruggetje had het begeven.
Juf Josje opperde nog om te gaan Fierljeppen, maar daar kwam geen reactie op. De meesters bedachten een alternatieve route, maar vergaten daarbij de lessen van Hans en Grietje. Na een extra rondje en een 90 graden draai kwamen zij uiteindelijk toch met een nieuwe route, waarbij zij een spoor van rode pijlen voor de kinderen achterlieten.
Jaylano had zijn rugzak vol met snoepjes geladen en was tijdens het wachten dan ook erg populair.
De speurtocht ging voor de groepjes heel voortvarend. Het beantwoorden van de vragen was wat lastiger. Op de vraag maak het volgende spreekwoord af: Eén zwaluw… kwamen de antwoorden ‘vliegt laag bij onweer’ en ‘is niet altijd zwakker dan een arend’.
Het laatste groepje moest de pijlen en vragen weer van de bomen afhalen. Dit bleek na afloop niet helemaal gelukt. Vraag 6 ontbrak samen met de bijbehorende pijl. Dus de meesters gingen op pad om dit op te lossen en Quint kreeg de eer om met Tijn terug te fietsen op de tandem. Een topcombinatie! De meesters keerden niet veel later terug waar een koel drankje op ze stond te wachten. De kinderen vermaakten zich heerlijk buiten op het kampterrein.
Tommie wilde graag revanche bij juf Ilonka, maar zij liet zich niet meer verleiden tot een potje tafeltennis. Misschien morgen, na een nachtje goed slapen. Uh.. oh nee, dat laatste zal er wel niet inzitten.
18.00 uur. Etenstijd. Ondanks dat de snoepvoorraad al behoorlijk geslonken is, hadden de kinderen erg veel trek in de pasta met (vega)gehakt, salade en de gegrilde groenten.
Etenstijd is de tijd om weer energie op te doen, maar ook tijd om even tot rust te komen. Voor sommige kinderen is dit de eerste keer van huis. Best spannend dus, maar iedereen is blij en heeft het naar zijn of haar zin. Nadat iedereen met smaak had gegeten, instrueerde meester Micha de leerlingen over het opruimen. De Hofvijver staat bij De kleine haar bekend om zijn netheid en ook dit jaar overtreffen wij de verwachtingen. Tommie was zo galant om zelfs het bord van de juf op te ruimen, met de boodschap ‘blijf maar even lekker zitten juf’. Typisch iets voor die zorgzame Tommie. Als dank kregen de kinderen een lekker ijsje.
Vrijwel direct na het eten vertrokken we naar het bos voor een potje Levend Stratego. Ondanks het stralende weer weigerde Darsha nog steeds om haar winterjas uit te trekken. Ach, vanavond met het naar bed gaan zal dat ook wel goedkomen. De ouders die al eerder kinderen mee op schoolkamp hebben gehad weten vast nog wel hoe succesvol het team van juf Josje en juf Malinka altijd is. Dit jaar hebben zij hun gelijke gevonden in meester Sven. Zijn tactiek bracht team blauw al snel op voorsprong en na een gelijk spel sleepten zij toch ruim de winst binnen.
Dat een teamlid van juf Josje de locatie van de vlag verklapte, omdat ze moe was en naar het huisje wilde, kan daar ook een rol in gespeeld hebben. De meester zien dat toch als wishful thinking.
De juffen en meesters genieten ontzettend op de fiets. Het is zo leuk om al die enthousiaste verhalen van de kinderen te horen. Jenna was razend enthousiast over de bus, de lunch, de speurtocht, de fietsen, het eten, de omgeving, de gezelligheid en de huisjes. Het is heerlijk om de kinderen zo te horen genieten. Dylan en Tijn, vol met grappen, deden juf Ilonka hard lachen. Mooi om te zien hoe iedereen volledig zichzelf durft te zijn.
Op de fiets terug vloog er een luchtballon naast de weg. Deze nam dezelfde route als wij en vooral Dylan en Uzair vonden dat erg tof om te zien. We zijn even gestopt en de jongens konden zelfs even met de ballonvaarder ‘roepen’.
Helaas landde de ballon net achter de bomen, maar gaaf was het wel.
Bij terugkomst op het terrein waren de kinderen behoorlijk moe, maar zeker in voor nog wat gezelligheid.
De muziekbingo werd uit de kast getrokken. Bingokaarten gevuld met titels van liedjes en dj Micha, die de nummers draait. Juf Ilonka zweepte de boel behoorlijk op en kreeg aardig wat voetjes van de vloer. De Macarena was voor de meiden en meester Sven geen enkel probleem. De jongens werden voor Europapa uitgenodigd, maar zij waren ineens verlegen, dus Daisy, Tessa, Lieke en juf Malinka namen deze voor hun rekening.
De eerste bingo was voor Jeremy. De juffen en meesters hebben erg getwijfeld om nieuwe bingoprijzen aan te bieden. Zij hebben namelijk ineens een hoop waterpistooltjes in hun bezit, maar besloten deze toch zelf te houden en dus koos Jeremy voor een pakketje met pennen en potloden.
Ook Dylan viel in de prijzen en als derde ging de eer naar Tommie. Die jongens dansten dan wel niet, maar waren toch erg succesvol.
De volle kaart liet wat langer op zich wachten. Danique zong uit volle borst mee en degene die een nummer niet kende, wendde zich tot Caitlin en Jazlynn. Die elk liedje na de eerste noot herkende. De winst ging uiteindelijk (weer) naar Jeremy. Kon hij mooi een etuitje uitkiezen om die eerder gewonnen potloden in te doen.
Na de muziekbingo keerden de kinderen terug naar hun huisjes. Daar mochten de kinderen nog even bij elkaar op bezoek in de huisjes. Laila bleef nog even in de feestzaal achter om een laatste nummertje te zingen en te dansen.
Klik hieronder voor de foto’s.