Dinsdag 08 juni

Het is ochtend, de haan kraait. Dat werkt bij de juffen als volgt. Juf Malinka wordt wakker van haar wekker en wekt juf Josje, die gelijk haar wekker uit kan doen die op dat moment afgaat. Juf Josje jumpt uit bed en gaat gelijk alle kamers langs bij de kinderen om ze te wekken. Camilia had het tot laat uitgehouden. Dat ritueel zette zij ook voort in de badkamer. Zij was nog net op tijd voor het ontbijt. Natasja was als eerste wakker in haar kamer en had beloofd Sofie gelijk te wekken. Samen hebben ze aandachtig geluisterd naar de zaaggeluiden in hun kamer. Kamal was met geen mogelijkheid wakker te krijgen en Kyano heeft geen stem meer. Wij hebben er soms wel eens stiekem opgehoopt tijdens een schooldag. Maar het nu echt werkelijk zo is, missen we zijn geluid wel een beetje.

Om half 9 was het tijd om te ontbijten. En wat een keuze. Heerlijk vers wit en bruin brood, verschillende soorten beleg, een eitje en yoghurt of melk met verschillende cereals. Als extra konden ze nog een Kaiser- of zacht broodje pakken. Het eten loopt met deze kinderen echt gesmeerd. Wat de kinderen pakken eten ze ook op en alles wordt weer netjes afgeruimd. Behalve dan bij de tafel van de kampleiding, maar na een subtiele hint was die tafel ook zo leeg. Dit jaar zitten we met de vraaggeneratie: hoe laat is het?; Wat gaan we doen?; Wat gaan we hierna doen?; Gaan we ook nog dit doen?; Wat gaan we eten?; Wat gaan we morgen doen?; Kan ik vandaag douchen?; Is er vandaag weer een toetje?; Hoe laat moeten we naar bed?. Vele vragen beantwoorden wij met geniet van dit moment. Om een aantal vragen al voor te zijn vertelde de meester aan het einde van het ontbijt dat we vandaag terug de oertijd in gingen en zelf onze lunch gingen verzorgen. Als dank kreeg de meester een vuursalvo van waterpistolen om zijn oren. Gelukkig kreeg hij ook gelijk munitie in handen om ze terug te pakken.

Daan en Noëmi deden van te voren even de afwas voor de prehistorische dag en een aantal anderen hielpen mee om de tafels en spullen bij de kampvuurplaats klaar te zetten. Om half 11 verzamelden we met zijn allen rond de kampvuurplaats en werden de groepen ingedeeld. We hadden een vuurgroep, een appelpofgroep, een pannenkoekgroep, een broodgroep en een groentesoepgroep nodig. De kinderen boden zich netjes aan zodat de groepjes snel gevuld waren. Na de uitleg en de vele vragen weer te moeten beantwoorden met dat hebben we net gezegd, gingen de kids aan de slag. En hoe zeg, voor al uw feesten en partijen, zouden wij zeggen: ‘Huur ze in’. Binnen no-time waren er 40 heerlijke broodje gekneed. Alle 40 appels waren geschild en sommige nog even nageschild door Tiemo. De groentes werden keurig gesneden. Ieder kind had zijn eigen specialiteit. Anouk de uien, Eline de wortel, Dylan de paprika’s, Natasja de bloemkool en Maud en Kyano de prei. De pannenkoekengroep had een zijdezacht mengsel gecreëerd. Maar alles was in het niet gevallen als we niet zo een geweldig kampvuurgroep hadden onder leiding van de firemaster ‘Meester Hans’ (de kleine pyromaan).

De juffen hadden van de meesters vorige week een driepoot met een grote pan gekregen. Zo hebben we op kamp eindelijk een goede basis voor een heerlijke groentesoep. Deze nieuwe pan konden de kinderen allemaal rustig bewonderen omdat zij al klaar zaten omdat al het werk al gedaan was. Het duurde wel even voordat de soep ging koken, gelukkig dacht meester Micha ineens dat er ook een deksel bij de pan zat. Zo kon er snel opgeschept worden en werd er genoten van de zelfgemaakte groentesoep. Daarna waren de appels met kaneel, krenten en suiker aan de beurt en konden de broodjes boven het vuur. Jens had zich intussen al bij meester Micha aangemeld om te helpen met het pannenkoekenbakken. Dit is een serieuze bezigheid en moet gebeuren in alle rust. Dus konden de rest van de kinderen de spullen opruimen en even chillen. Alicia en Solane boden zich aan om de 2 chefs te helpen. En wat een team was dit. Jens en meester Micha draaien de pan naar Solane. Dan gooit zij er een stukje boter in, even op het vuur weer draaien en dan een lepel beslag. Even ambachtelijk bakken en dan kon de mooie pannenkoek op het bordje bij Alicia. Robin S. hield het vuurtje gloeiende. Binnen een half uur hadden wij 40 pannenkoeken. Meester Hans was in de zevende hemel na zijn eerste hap.

Meester Micha heeft wel eens zijn moment, maar als hij dan weer die glimlach van Jenna ziet, ziet hij het gelijk weer zitten. Hij heeft haar echt nog nooit chagrijnig gezien. Maud en Anna tekenen hun gebeurtenissen hier op kamp rustig onder een boom. Voor de juffen is dit iets te gortig. Zij maken gebruik van de digitale camera.

In de namiddag deden wij het Zweeds Renspel. Bij dit spel is het de bedoeling dat je door middel van plaatjes, rebussen, woord- en zinraadsels, allerlei spreekwoorden, plaatsnamen, bomen en beroepen moet vinden. Juf Josje was erg trots dat ze al 13.000 stappen had gelopen op haar horloge. Meester Micha had daar wel een logische verklaring voor. De kaarten waren namelijk verspreid over het hele kampterrein en dat is best wel groot. Dit betekende dat als de kinderen de kaarten op volgorde moesten afgaan en ze dan ook nog eens door elkaar hangen je een aardige marathon moet lopen om de goede kaart te vinden en met een fel (a la Nick: Hell) zonnetje stortte 1 voor 1 een kind ter aarde. Na even wat te drinken te hebben gekregen en de volgorde niet meer belangrijk was, werden de kids wat fanatieker. Wij kwamen er achter dat het wel weer eens zinvol was om onze spreekwoorden- huiswerkmappen tevoorschijn te halen. Zo kan je beter een duif in de hand hebben dan 10 in de lucht. Water naar de zee dragen was niet echt logisch, dus dat werd water uit de zee dragen. Op alle slakken zout strooien werd gewoon OPZOUTEN. En trouwens de plaatsnaam Bergen op Zoom heet tegenwoordig Bergen op Jurk. Over plaatsnamen gesproken. Vandaag kregen een aantal kinderen een kaart vanuit het thuisfront. Dylan zag het adres staan en moest lachen dat zijn vader zijn oude adres erop stond. Even goed kijken Dylan, het is gewoon het adres van ‘De Kleine Haar’ in Gorssel’ Altijd leuk om iets van thuis te horen.

Het thema van het avondeten was ‘Italian Night’. Wij hadden 3 kleuren Fusili en Penne met een heerlijke tomensaus met gehaktballetjes. Aangevuld met een salade en gegrilde groenten. Meester Micha zat aan een tafeltje tegenover Renzo met naast hem een aangesloten tafeltje met Kamal en Nigel. Meester Micha heeft het letterlijk 60 seconden volgehouden en heeft toen de tafeltjes uit elkaar geschoven en is privé gaan dineren met Renzo. Wel genietend van de show die naast hem en met Renzo werd opgevoerd. Wij speelden First Dates. Als afsluiter hadden wij een heerlijke vlaflip, die Nick samen met zijn andere bord niet opkreeg. Als tegenprestatie mocht hij aan het einde alle tafels afnemen.

Na uitgebuikt te hebben, vertrokken we weer richting het bos om een potje Levend Stratego te spelen. Omdat deze kinderen alleen maar oog voor de vlag hebben en daardoor het hele spel eigenlijk niet spelen, hadden juf josje en meester Hans samen afgesproken dat ze bij de eerste ronde de vlag zelf bij zich hielden. Dit resulteerde in een leuk en spannend spel waarbij er veel kinderen werden getikt. Kyano en Sofie vertrouwden het niet helemaal en gingen beide bij hun tegenstanderspost even informeren of zij misschien de vlag niet hadden verstopt. Bij het volgende potje liep alles gesmeerd met een echte verstopte vlag en bij het laatste vielen de kinderen weer terug in oude patronen. Voor de record. Deze waren beide gewonnen door de meesters. En dat voelt goed.

Na het Levend Stratego mochten de kinderen even chillen in de kamers. Lekker door elkaar in onze eigen ‘Bubble’. Dit had juf Malinka geregeld voor ze. Ze waren dolblij. Na ongeveer een half uurtje stonken ze hun kamer uit en verspreidde de zwerm zich weer over het speelveld waar dit stuk geschreven wordt. Gelukkig ben ik wel wat gewend met kinderen om mij heen. Je hoort trouwens wel leuke verhalen. Op welke soort jongens valt Natasja en Solane krijgt de verplichte keus: meester Micha of Robin S.. Nou die keus was snel gemaakt.

Toen de schemering begon in te vallen vertrokken de kinderen weer naar de kamers en werd het kampvuur aangemaakt. Het is tijd voor het Spookverhaal. De kinderen vertrokken in groepjes door het bos naar het kampvuur. Onderweg kwamen zij langs een lichtspoor van lichtsnoeren en waxinelichtjes met op de achtergrond nachtgeluiden. Ook bewoog er ineens een tak en verscheen een bijzonder persoon vanachter een boom. De kinderen luisterden geboeid naar het verhaal van meester Hans dat plotseling een andere wending kreeg. Om het voor iedereen luchtig af te sluiten en als dank voor het mooie verhaal zongen de kinderen nog 3 musicalliedjes voor Meester Hans.

Na 2 kampvuren vandaag kunnen de kinderen de douche even opzoeken. Wij controleren dit niet. U merkt het vanzelf wel als u de handdoek van uw kind ziet. In pyjama zoeken de kinderen elkaar nog even op en dan keert nu ook weer de rust terug op ‘De Kleine Haar’.

 

Klik voor de foto's hieronder