De ochtend begon zwaar voor juf Wekker, want wat was het een opgave om al die kinderen wakker te krijgen. Misselijk van het vele snoepen en moe van het slaaptekort waren ze echt nog niet toe aan de start van de laatste kampdag.
De juf moest zelfs het zoldertje op om daar aan flink wat voeten te schudden, want met alleen lieve woorden werd dromenland niet verlaten. Zain was daar degene die wel al wakker was. Hij had goed geslapen en had veel zin in de dag. Wel mist hij thuis, maar ‘ik zie ze gelukkig vandaag weer’, zei hij erachteraan. Alleen de drie meiden van huisje 2 en Isayah en Gabriël reageerden fris en fruitig op de boodschap van de juf.
Hoe de boodschap luidde: Opstaan en aankleden en daarna alle tassen inpakken. De kinderen hadden anderhalf uur om ervoor te zorgen dat de huisjes weer in hun oorspronkelijke staat terugkeerden.
Huisje 3 leek wel een zoekspelletje. Alles uit de koffers lag verspreid over de grond en dus hadden ze de tijd hard nodig om erachter te komen van wie al die spullen waren. De commotie was daar in de nacht ook groot. Om 2 uur 's nachts werd meester Micha door enkele meiden gehaald dat Büteyra nog een klein feestje in bed had, maar dat deed terwijl ze sliep. Sierlijk bewoog zij haar armen en zat soms even recht op in bed. Vast een droom met Büteyra in de hoofdrol als prinses met de prachtige jurk aan, waar ze in sliep.
Het viel ze niet mee. Het zuchten en steunen was tot ver voorbij de landsgrenzen te horen, maar voor het ontbijt van 09.00 uur waren de tassen en koffers ingepakt, de bedden afgehaald en de huisjes geveegd.
Aan het ontbijt was het rustig. Het viel niet mee om wakker te blijven, maar nadat de maagjes en de lunchtasjes weer gevuld waren kwam de energie een beetje terug. Behalve hun eigen tassen moeten de overige kampspullen natuurlijk ook worden opgeruimd en klaargezet. Nou, daar waren maar weinig kinderen voor te porren. Isayah, Aleid, Jewy, Zain en Elisa staan echt altijd klaar om de handen uit de mouwen te steken en ook Enrico en Nathan kwamen de hoek om om te komen helpen. Samen met de kampleiding hebben zij het klusje geklaard. Wat zijn we trots op ze!
Nadat alle spullen bij elkaar gezet waren, zijn we op de fiets gestapt. Op naar de midgetgolf!
Al jaren woedde er een hevige competitie tussen meester Hans en meester Micha. Omdat beide heren een ander antwoord hebben op de vraag wie de beste minigolfer is, hoopten we vorig jaar een definitieve beslissing te horen, maar toen moest meester Hans helaas op school blijven.
Nu meester Hans met pensioen is, hadden we gedacht de competitie voort te zetten met juf Ilonka. Helaas kon juf Ilonka niet aanhaken en bedachten we een ander plan.
Aangekomen bij de midgetgolf stond meester Hans ons op te wachten. Helemaal klaar om voor eens en altijd te beslissen wie de beste midgetgolfer is. En natuurlijk om nog even afscheid te nemen van de kanjers die ons over drie weken gaan verlaten. Meester Micha waardeerde het heel erg dat juf Josje dit had geregeld.
Het minigolf was gezellig. Rustig aan in de schaduw was het een gezellige ochtend. Zain speelde de baan zoals het hoorde en nam daarna het parcours dezelfde weg terug om ervoor te zorgen dat de bal weer bij zijn teamgenoten terecht kwam. Heel sportief en dubbel zo leuk.
Zelfs de competitie tussen de meesters verliep gemoedelijk en vriendschappelijk. Meester Hans had zich alvast ingedekt: ‘ik zal meester Micha laten winnen.’
Of hij dat ook daadwerkelijk bewust gedaan heeft is de vraag, maar de uitkomst klopte wel: Meester Micha is kampioen.
Na een ijsje en spelen in de speeltuin stapten we weer op de fiets terug naar de accommodatie. Daar lunchen we en dan arriveert de bus om ons terug te brengen naar Zoetermeer. Wij verwachten daar rond 16.20 uur aan te komen. Maar eerst nog even nagenieten tijdens de busrit.
We willen u, ouders en verzorgers, bedanken dat we de zorg voor uw kinderen vier dagen over mochten nemen.
De kinderen willen we bedanken voor een geweldig kamp! Jullie hebben het mede mogelijk gemaakt dat we kunnen terugkijken op een mooie afsluiting van groep 8.
We wensen jullie sterkte met de was. De kans is aanwezig dat u bijvoorbeeld een sok tussen de was vindt die niet van uw kind is. Daar maken we komende week wel weer een compleet paar van.
Morgen en van het weekend even bijkomen en nagenieten. Een fijn weekend toegewenst en de kinderen zien we maandag graag weer terug op school.
Klik hieronder voor de foto's.
De juf moest zelfs het zoldertje op om daar aan flink wat voeten te schudden, want met alleen lieve woorden werd dromenland niet verlaten. Zain was daar degene die wel al wakker was. Hij had goed geslapen en had veel zin in de dag. Wel mist hij thuis, maar ‘ik zie ze gelukkig vandaag weer’, zei hij erachteraan. Alleen de drie meiden van huisje 2 en Isayah en Gabriël reageerden fris en fruitig op de boodschap van de juf.
Hoe de boodschap luidde: Opstaan en aankleden en daarna alle tassen inpakken. De kinderen hadden anderhalf uur om ervoor te zorgen dat de huisjes weer in hun oorspronkelijke staat terugkeerden.
Huisje 3 leek wel een zoekspelletje. Alles uit de koffers lag verspreid over de grond en dus hadden ze de tijd hard nodig om erachter te komen van wie al die spullen waren. De commotie was daar in de nacht ook groot. Om 2 uur 's nachts werd meester Micha door enkele meiden gehaald dat Büteyra nog een klein feestje in bed had, maar dat deed terwijl ze sliep. Sierlijk bewoog zij haar armen en zat soms even recht op in bed. Vast een droom met Büteyra in de hoofdrol als prinses met de prachtige jurk aan, waar ze in sliep.
Het viel ze niet mee. Het zuchten en steunen was tot ver voorbij de landsgrenzen te horen, maar voor het ontbijt van 09.00 uur waren de tassen en koffers ingepakt, de bedden afgehaald en de huisjes geveegd.
Aan het ontbijt was het rustig. Het viel niet mee om wakker te blijven, maar nadat de maagjes en de lunchtasjes weer gevuld waren kwam de energie een beetje terug. Behalve hun eigen tassen moeten de overige kampspullen natuurlijk ook worden opgeruimd en klaargezet. Nou, daar waren maar weinig kinderen voor te porren. Isayah, Aleid, Jewy, Zain en Elisa staan echt altijd klaar om de handen uit de mouwen te steken en ook Enrico en Nathan kwamen de hoek om om te komen helpen. Samen met de kampleiding hebben zij het klusje geklaard. Wat zijn we trots op ze!
Nadat alle spullen bij elkaar gezet waren, zijn we op de fiets gestapt. Op naar de midgetgolf!
Al jaren woedde er een hevige competitie tussen meester Hans en meester Micha. Omdat beide heren een ander antwoord hebben op de vraag wie de beste minigolfer is, hoopten we vorig jaar een definitieve beslissing te horen, maar toen moest meester Hans helaas op school blijven.
Nu meester Hans met pensioen is, hadden we gedacht de competitie voort te zetten met juf Ilonka. Helaas kon juf Ilonka niet aanhaken en bedachten we een ander plan.
Aangekomen bij de midgetgolf stond meester Hans ons op te wachten. Helemaal klaar om voor eens en altijd te beslissen wie de beste midgetgolfer is. En natuurlijk om nog even afscheid te nemen van de kanjers die ons over drie weken gaan verlaten. Meester Micha waardeerde het heel erg dat juf Josje dit had geregeld.
Het minigolf was gezellig. Rustig aan in de schaduw was het een gezellige ochtend. Zain speelde de baan zoals het hoorde en nam daarna het parcours dezelfde weg terug om ervoor te zorgen dat de bal weer bij zijn teamgenoten terecht kwam. Heel sportief en dubbel zo leuk.
Zelfs de competitie tussen de meesters verliep gemoedelijk en vriendschappelijk. Meester Hans had zich alvast ingedekt: ‘ik zal meester Micha laten winnen.’
Of hij dat ook daadwerkelijk bewust gedaan heeft is de vraag, maar de uitkomst klopte wel: Meester Micha is kampioen.
Na een ijsje en spelen in de speeltuin stapten we weer op de fiets terug naar de accommodatie. Daar lunchen we en dan arriveert de bus om ons terug te brengen naar Zoetermeer. Wij verwachten daar rond 16.20 uur aan te komen. Maar eerst nog even nagenieten tijdens de busrit.
We willen u, ouders en verzorgers, bedanken dat we de zorg voor uw kinderen vier dagen over mochten nemen.
De kinderen willen we bedanken voor een geweldig kamp! Jullie hebben het mede mogelijk gemaakt dat we kunnen terugkijken op een mooie afsluiting van groep 8.
We wensen jullie sterkte met de was. De kans is aanwezig dat u bijvoorbeeld een sok tussen de was vindt die niet van uw kind is. Daar maken we komende week wel weer een compleet paar van.
Morgen en van het weekend even bijkomen en nagenieten. Een fijn weekend toegewenst en de kinderen zien we maandag graag weer terug op school.
Klik hieronder voor de foto's.