De laatste ochtend brak om 07.30 uur aan. Juf wekker had wat moeite met uit bed komen en zij bleek niet de enige. Tijdens haar wekronde ging het bij de jongens nog best vlot. Opmerkelijk, want de jongens hadden het erg laat gemaakt vannacht.  
Zelfs vanaf het zoldertje klonk een koor van goedemorgen, blijkbaar had Timothy zijn stem voor deze laatste dag teruggevonden.  
Bij de meiden was het een heel ander verhaal. Daar was Laila de enige die als een zonnetje rechtop in bed zat. Vanaf het zoldertje van huisje 5 klonk een zacht goedemorgen van Danique, maar Jazlynn leek onbereikbaar. Juf Josje zag zichzelf alweer het smalle trapje op klauteren om een iets ruwere wektechniek toe te passen, maar gelukkig voor Jazlynn heeft Danique haar even wakker geschud.  
In de overige huisjes ging het er niet vlotter aan toe. Darsha lag nog te dromen over haar uitzonderlijke sportprestatie van de dag ervoor en Roksana haar slaapmasker heeft waarschijnlijk ingebouwde oordoppen, want ook zij was moeilijk te wekken. Dames, jullie hebben anderhalf uur voor aankleden, inpakken en opruimen. De juf had geleerd van dag één, dus vulde dit nog aan met: Die tijd is niet per persoon, per taak, maar voor alles bij elkaar.  
Het daaropvolgende zuchten wijdt zij aan de vermoeidheid door het weinige slapen en niet aan de flauwheid van haar opmerkingen.  
In huisje 6 leek het wel alsof er een parcours was uitgezet voor de juf, die zij moest overwinnen voor ze de meiden kon bereiken. De chaos bij binnenkomst was zo enorm, dat juf Josje hoopte dat ze in een slechte droom terecht was gekomen. Nadat de dames trots vertelden dat ze ‘gisteravond alvast begonnen waren met inpakken’ wist de juf even niet meer zo goed hoe ze dit aan moest vliegen. Ach, één stap tegelijk. Eerst aankleden, dan de chaos in de koffers proppen en daarna zien we wel wat er achterblijft. Bij Tessa paste er ineens een stuk minder in haar koffer en even leek het erop dat haar geliefde knuffel achter moest blijven. Gelukkig kwam meester Sven haar helpen en neemt ook zij alles weer mee terug naar huis.  
 
Na anderhalf uur waren vrijwel alle kamers leeg en aangeveegd. Wist u dat alle kinderen sinds vandaag ook hun beddengoed zelf kunnen afhalen?  
 
Het ontbijt liet even kort op zich wachten, maar was weer overheerlijk. Onze leerlingen weten de medewerkers behoorlijk in te palmen met hun goede manieren. Er waren vandaag zelfs drie kaiserbroodjes per persoon, dus ook de lunch kan luxe gemaakt worden.  
Lizz maakte een rondje langs het ontbijtbuffet en toen de meester haar wat vroeg reageerde zij gevat met ‘appeltje eitje, mees’, terwijl zij deze twee producten razendsnel in de lucht stak.  
 
Tijd om alle spullen in het kamphuis te gaan verzamelen. ‘Laila, wil jij misschien coördineren dat iedereen zijn lunchtas op de goede tafel zet?’, vroeg meester Micha? Hij had dat aan geen betere kunnen vragen. Bij binnenkomst trof hij de tasjes strak geordend en bijna waterpas recht neergezet.  
 
Op donderdagochtend is er altijd één uitspraak die het vaakst wordt gehoord. Meester Sven had dit jaar de eer: ‘VAN WIE IS DEZE SOK?’, moest wel een keer of zes geroepen worden. En niet steeds voor dezelfde sok. 
De schoonmakers van De kleine haar waren in huisje 3 alvast begonnen. Daar troffen zij nog wat spullen van juf Josje aan. Het meeste werd buiten gelegd, maar een aantal zaken werden ongezien naar huisje 4 gebracht, waardoor de meesters tijdens het inpakken ineens met een Winnie de Pooh pyjama in hun handen stonden en elkaar vreemd aankeken. 
 
Nadat iedereen zijn eigen spullen in de koffer had zitten werden ook deze naar de grote zaal gebracht.  
Er kon nog eenmaal kort gespeeld worden op het terrein, voor dat we weer op de fiets sprongen. Met zijn allen op weg naar een potje midgetgolf.  
Meester Micha bekende ineens de reden van zijn grote vermoeidheid. Tot nu toe dachten meester Sven en juf Josje dat het kwam doordat de jongens het zo laat hadden gemaakt, maar niets is minder waar. Meester Micha doet een jaarlijkse midgetgolfcompetitie met een ander lid van de kampleiding. Jarenlang meester Hans, maar ook juf Malinka is een favoriete tegenstander. Dit jaar moest hij echter opnemen tegen meester Sven. De zenuwen waren zo groot dat het de meester aardig wat slaap heeft gekost.  
Caitlin had onderweg een klein ongelukje met de fiets, dankzij een onstuimige hardloper, maar nadat zij redelijk ongedeerd weer opkrabbelde liet de aankomst bij De zessprong niet lang op zich wachten.  
 
Terwijl de leerkrachten even op het terras genoten van een drankje, begonnen de kinderen aan de competitie. De één deed dit wat fanatieker dan de ander.  
Binnen een minuut klonk er luid gejuich over het terrein. Daisy sloeg direct een hole-in-one!  
Ook Lieke stond in mum van tijd stralend op het terrein. Dit bleek te komen doordat zij een nieuw talent bij zichzelf had ontdekt. Zij bleek ontzettend goed in midgetgolf. Meester Micha keek nog even stiekem haar techniek af.  
 
En toen het moment waar zo naar uitgekeken was: De competitie der competities!  
Meester Sven had de leiding over het scoreformulier. 
Meester Micha begon net als Daisy gelijk met een hole-in-one! Hij slaagde erin om zijn score zo laag mogelijk te houden. Zou hij dat toch bij Lieke hebben afgekeken? Meester Sven daarentegen moest even inkomen. Juf Josje verliet haar plekje in de zon om de heren even aan te moedigen. Vol enthousiasme liep zij op de banen af, maar dat werd even niet gewaardeerd. Van schrik sloeg meester Micha zijn bal de baan uit en steeg zijn puntenaantal ineens flink. Meester Sven had daar uiteraard geen bezwaar tegen, maar na het maken van wat foto's vertrok de juf toch maar weer. 
 
Na deze spannende strijd kwamen beide heren terug het terras op. Meester Sven telde de punten en bracht het verlossende antwoord 79 – 68. Meester Micha ging er met de winst vandoor! 
 
Dit vroeg om een feestje. De kinderen kregen een ijsje te eten in de speeltuin, waarna de terugtocht naar De Kleine Haar werd ingezet.  Deze fietstocht liep weer zeer vermoedelijk, rustig en vol gezelligheid.  
 
Bij aankomst op de locatie stond de bus al netjes klaar. We hadden nog even tijd om onze zelfgemaakte lunch van de ochtend te nuttigen. Daarna was de bus snel ingeladen en zo zijn we nu op weg naar De Hofvijver. Wij verwachten daar rond 15.45 uur aan te komen. Maar eerst nog even nagenieten tijdens de busrit. Juf Josje kan even bijkomen van alle verhalen die zij voor jullie en de kinderen heeft geschreven, meester Sven kan even zijn verdriet van zijn nederlaag verwerken en meester Micha mag het laatste stukje typen en dit samen met de foto's een plekje op deze site geven.

We willen u, ouders en verzorgers, bedanken dat we de zorg voor uw kinderen vier dagen over mochten nemen.

De kinderen willen we bedanken voor een geweldig kamp! Jullie hebben het mede mogelijk gemaakt dat we kunnen terugkijken op een mooie afsluiting van groep 8.

We wensen jullie sterkte met de was. De kans is aanwezig dat u een sok (of ander kledingstuk) tussen de was vindt die niet van uw kind is. Daar maken we komende week wel weer een compleet paar van.

Morgen en van het weekend even bijkomen en nagenieten. Een fijn weekend toegewenst en de kinderen zien we maandag graag weer terug op school.

Klik hieronder voor de foto's.