Juf Josje heeft al jaren de bijnaam juf Wekker en ook deze ochtend had zij de eer om alle kinderen wakker te maken.
In huisje 1 was het nog rustig. Tommie, Quint, Jaylano, Timothy en Jeremy hadden het laat gemaakt, maar werden toch redelijk snel en fris wakker.
Ook in huisje 2 ging het vlot. Tijn, Uzair, Dylan en Thomas waren al redelijk wakker en hadden zin in wat de dag ging brengen en dus kon de juf snel door naar de dames.

De dames moesten gisteravond erg vaak bezocht worden door de meester, omdat er toch wel een hoop kabaal uit de huisjes bleef komen. Juf Josje verwachtte dan ook dat zij een hoop werk te doen had, om de meiden wakker te krijgen. Maar ook hier was een zacht goedemorgen genoeg om alle stralende gezichten van hun kussen opgericht te krijgen. Echt een makkie, deze ochtend. Dat wakker maken gebeurt in twee rondes. In ronde één wordt iedereen zachtjes gewekt en direct daarna komt de juf nog eens langs om het licht aan te doen en iedereen uit bed te jagen.
Soms treft de juf in ronde 2 weer slapende kinderen aan, maar vandaag was  het makkelijk. Er werd niet gesnoozed, niet gemopperd en ook niet meer gesnurkt. De kinderen hadden een klein uur om te douchen, aan te kleden en klaar te staan voor het ontbijt. Met gemiddeld vier kinderen per huisje lijkt dat toch prima te doen. Dat was in alle huisjes het geval, behalve in huisje 7. In het huisje van Roksana, Alin, Darsha en Caitlin is nog niet heel veel ervaring met kamp. Dat geeft niks, maar zij dachten dat dat uur om klaar te maken per persoon was. Om half 9 was er dan ook nog maar één bewoonster klaar om te gaan ontbijten.

Dat ontbijt werd door de leerlingen erg goed ontvangen. Een eitje, vers gebakken brood, afbakbroodjes, yoghurt met muesli en allerlei soorten beleg. Dat is nog eens luxe! Er werd dan ook volop genoten en energie getankt voor weer een nieuwe dag.

Na het ontbijt ruimden de kinderen hun huisjes op en veegden ze de vloer. Ter controle kunnen zij de kampleiding komen halen en  als het huisje in orde is, mogen de kinderen buitenspelen.
Meestal worden de meesters en juffen eerder gehaald, dan dat hun koffie op is, maar vandaag liet het eerste groepje een half uur op zich wachten. Alles lekker rustig aan en geen haast. Een tempo waar de kampleiders zich prima in konden vinden.
Huisje 6, van Jenna, Lieke, Daisy en Tessa, is een beetje gematst, want zo geordend als deze meiden op school zijn, zo’n chaos was hun kamer.

De kampleiding was ondertussen druk bezig met de voorbereidingen voor de dag. Vandaag stond een tijdreis terug naar de prehistorie op het programma.
Terwijl Jeremy meester Micha hielp om de houtblokken te halen, sjouwden de andere kinderen onder leiding van juf Malinka de picknicktafel naar de vuurplaats. Niet om op het vuur te gooien natuurlijk, maar omdat er aan die tafels hard gewerkt moest worden.
Tijdens de prehistorische dag verzorgen de kinderen hun eigen lunch. In vijf groepen wordt er gesneden, gekneden en gemixt.
Meester Micha staat uiteraard aan het hoofd van de vuurgroep. Zijn jarenlange kampervaring maakt dat hij perfect weet hoe zo’n vuur goed brandt.
Hij werd in de vuurgroep bijgestaan door Thomas, Jaylano en Jazlynn. Jazlynn wilde direct het plan weten. ‘Oké meester, gaan we een pagode of een tipi vuur starten?’. Daar stond deze vuurmeester toch even met zijn mond vol tanden. Die kleine blonde akela stelde wel hele wijze vragen. Jazlynn kreeg de vrije hand en besloot te gaan voor een gemengde aanpak.

Tommie, Daisy, Quint, Danique en Aïcha vormden de soepgroep. Wortels, uien, prei en bloemkool werden in prachtige kleine stukjes gesneden en in de enorme pan bouillon gekookt. Deze heerlijke groentesoep werd door de klas met veel enthousiasme ontvangen en veel kinderen kwamen terug voor een tweede en derde kop soep.

Timothy, Jeremy en Tijn waren verantwoordelijk voor het pannenkoekenbeslag. Te weinig water toevoegen is makkelijk op te lossen, maar teveel water erbij is toch moeilijker. Gelukkig was daar meester Sven om de heren bij te staan er om ervoor te zorgen dat de lunch niet in het water viel.

De broodgroep had het ook niet makkelijk. Dylan, Lizz, Tessa en Laila hadden de taak om folie om de stokken te wikkelen en daar vervolgens brooddeeg om te rijgen. Dat deeg kneden bleek een plakkerig werk. Misschien lost een flinke scheut water het wel op, dachten ze. Dat bleek helaas niet zo te zijn en zelfs meester Sven kon dit niet meer oplossen. Het werden dus vrij kleine bolletjes brood, maar daardoor niet minder lekker.

Tot slot ging de (grote) appelpofgroep aan het werk. Caitlin, Roksana, Alin, Lieke, Uzair en Jenna schilden de appels, boorden het klokhuis eruit en vulden deze appels met suiker, kaneel en rozijnen. Na deze in folie gewikkeld te hebben konden ze het vuur op en kwamen ze eraf met de smaak van een appeltaartje. Deze appels vielen dan ook erg in de smaak.

Juf Ilonka coördineerde de afwasploeg en zo was alles in mum van tijd weer schoon en opgeruimd.
Meester Micha installeerde zich naast het vuur, Jeremy en Timothy aan zijn zijde. Met zijn drieën begonnen zij aan het bakken van een enorme stapel pannenkoeken. De andere leerlingen speelden lekker buiten. Jazlynn bracht een spel mee, waarbij je het risico loopt een hoop slagroom in je gezicht te krijgen. Juf Josje mocht de vragen bedenken en Lieke baalde dat zij een makkelijke vraag kreeg. Ze kon hem onmogelijk fout beantwoorden, maar had zo’n trek in een hapje slagroom. Ze kon het dan ook niet laten een flinke hap te nemen van de dot slagroom die een aantal seconden later bij Caitlin in haar gezicht terecht kwam. Caitlin was haar dankbaar, zult u begrijpen.

Darsha droeg nog steeds haar winterjas. Zou dat een vooruitziende blik geweest zijn? De kampleiding had het weerbericht ’s ochtends al gezien, maar hadden gehoopt dat de regen net aan Gorssel voorbij zou geen. Dat was helaas niet het geval, want het begon behoorlijk te regenen. De kinderen doken de huisjes in en hadden daar een heerlijk relaxed uur.
De (pannen)koekenbakkers hadden hier onder de bomen en bij het vuur gelukkig weinig last van en kwamen met een heerlijk grote stapel pannenkoeken naar het kamphuis. Al kwam dat ook grotendeels door meester Sven die steeds nieuwe takjes toevoegde en met zijn adem het vuur in leven hield. Al dacht Jeremy daar nog wel eens anders over. Zijn pannenkoeken mislukten wel eens. Hij wist precies waardoor het kwam:
-meester Sven hield zijn vuur niet goed aan
-hij kreeg rook in zijn gezicht
-er vloog een vliegje langs
-zijn spatel was niet goed genoeg (eigenlijk alle 5 niet)
-te veel boter
-te weinig boter
-de pan was te heet
-de pan was te koud
-er viel een regendruppel in het beslag
-de wind stond niet goed

De pannenkoeken werden heerlijk opgesmuld, waarna er weer voldoende energie was voor een spel. Omdat de weersvoorspellingen niet heel gunstig waren, hadden meester Sven en juf Josje voor de kampweek al een leuk binnenspel voorbereid. Tijd voor een potje ‘Ik hou van Holland’.
De groep werd in tweeën verdeeld, voor een fanatieke strijd.
Onder de bevlogen leiding van juf Ilonka startte ronde één: Geen ja, geen nee, geen uhh. Waarbij zij als een volleerd inspecteur de kinderen het vuur aan de schenen legde.  
Darsha liet zich geen moment van de wijs brengen en vertelde uitgebreid over haar zomervakantieplannen. Zo haalde zij de eerste punten voor team 1 binnen.
De ronde daarna was de spellingsstrijd. Laten we het kort houden: er werden weinig punten verdiend.
Bij het letterspel hadden de leerlingen een letter op de borst en op de rug. Met deze letters moesten zij vierletterwoorden vormen, die het antwoord waren op de vragen van juf Ilonka. Beide teams waren heel succesvol, maar team twee nam de voorsprong met 16-18.
Na een topografische overhoring volgde tot slot de schattingsvragen, waarbij het groepje zo dicht mogelijk bij het juiste percentage in de buurt moesten komen. Meester Micha zorgde voor muzikale ondersteuning en juf Malinka deed de puntentelling.
Het was spannend tot het einde, maar uiteindelijk ging team 1 er met de winst vandoor!

Het regende buiten nog steeds meer dan hard en dus vertrokken de leerlingen voor wat welverdiende vrije tijd richting de huisjes. Lizz gaf aan haar telefoon nog steeds te missen. Timothy reageerde hierop erg gevat dat hij vooral zijn stem mist.
De kinderen hebben genoten van het kletsen, snoepen en plezier maken met elkaar.

Om 18.00 uur renden zij door de regen naar de eetzaal. Daar stond ze een primeur te wachten: Mexicaanse avond. Deze menukeuze werd niet door alle kinderen enthousiast ontvangen, maar uiteindelijk vond toch iedereen het eten echt superlekker.
Tijdens het eten stonden de toetjes al klaar. Chocolade- of aarbeienmousse. Aïcha had haar zinnen gezet op zo’n fruitig dessert, maar haar tafel werd steeds als laatst gekozen om op te scheppen. Met haar liefste blik wist zij meester Micha te verleiden tot eerste keuze en had zij haar toetje al op tafel, voordat iedereen was uitgegeten.

Corvee bestaat op dit schoolkamp niet. De enige taak die de leerlingen hebben is het netjes houden van hun huisje en het schoonmaken van de tafels, na het eten. Vandaag boden Laila en Aïcha zich aan. Met militaire precisie werden de tafels schoongeveegd. Meester Micha had zijn grapjas aan en dit werkte aanstekelijk. Toen hij zijn kopje koffie haalde, gebruikte Laila het sop om zichzelf een schuimbaard aan te meten en met een lage stem bij hem te informeren hoe de zaken ervoor stonden. Dit tot grote hilariteit van de kampleiding.

Toen was het tijd voor juf Malinka en juf Ilonka om te vertrekken. Zij gaan morgen weer hard aan het werk op school. We gaan ze missen. Wat was het fijn dat ze er waren!

De meesters en juf Josje vonden het, ondanks de aanhoudende regen, wel goed om even voor wat lichamelijk activiteit te zorgen.
Meester Sven stond aan de leiding van een potje buskruit. Een spel uit de jeugd van de kampleiding. Ik hoor u denken: het prehistorische thema duurt nog even voort.
Buskruit is een verstopspel. Jeremy trapte af als zoeker en wist vrijwel iedereen te ‘buten’.
Caitlin was daarna aan de beurt. Zij wilde niet onderdoen van Jeremy zijn succes, dus toen zij even niemand kon vinden, riep ze gewoon: Buut mensen. Kort maar krachtig, zullen we maar zeggen.

Daarna was het de hoogste tijd om droge kleren aan te trekken en te verzamelen in de grote zaal.
Er stond weer een potje Bingo op het programma. Cijferbingo deze keer. Maar nog voor we de Bingo konden vinden, vond de postbode haar weg naar ons.
Een aantal kinderen mochten een kaartje ontvangen van het thuisfront. Wat vonden ze dat fijn!

Na twee rondjes cijferbingo zakte de energie volledig in. Uit angst dat deze energie rond een uur of 01.00 uur terug zou keren, zijn we nog een rondje muziekbingo gestart.
Normaal gesproken is meester Micha de dj, juf Josje neemt de presentatie op zich en de overige leerkrachten filmen en helpen de kinderen.
Deze keer zijn de rollen totaal omgedraaid. Meester Sven nam de muziek op zich en wist elk nummer woordelijk door de microfoon mee te zingen. Dat bracht de sfeer er goed in. Meester Micha praatte liedjes aan elkaar en zweepte de boel lekker op. Juf Josje was verantwoordelijk voor de fotografie. Als u weinig foto’s van de bingo tegenkomt, excuses daarvoor. Zij moest nog even wennen aan haar rol. De muziekbingo eindigde in een groot dansfeest en er werd door meerdere kinderen live gezongen. Timothy had blijkbaar nog wel een zangstem.

Hoewel het nog relatief vroeg was, vertrokken de kinderen om 23.00 uur naar hun huisje. Daar mochten ze nog even bij elkaar op de kamer feesten, voor de kampleiding iedereen naar zijn eigen bed stuurde om daar nog even te kletsen of een spelletje te doen. Op dit moment valt de rust in De Kleine Haar.


Klik hieronder voor de foto's.